The story continues.. - Reisverslag uit Ban Houayxai-Noy, Laos van Denise - WaarBenJij.nu The story continues.. - Reisverslag uit Ban Houayxai-Noy, Laos van Denise - WaarBenJij.nu

The story continues..

Blijf op de hoogte en volg Denise

09 Januari 2014 | Laos, Ban Houayxai-Noy



Morning!

Lekker geslapen? Ik wel in ieder geval, mocht je je dit afvragen.
Anyway..terug naar Laos..


LUANG NAM THA - voor-je-kijken-door-lopen

Dus..na een helse eerste 12 km gehiked te hebben in de stromende regen begon de tweede dag vroeg met natte kleding en sticky rijst met ei en een lekkere kant en klare 3 in 1 koffie. Heerlijk! (niet sarcastisch bedoeld) Deze dag was zonnig en bleef zonnig. De hike was wederom zeer pittig maar de omgeving is het zeker weten waard. Tweede dag in rij dat ik amper daglicht heb gezien zo dicht is de jungle. Zo waanzinnig mooi dat ik bijna de pijn in m'n schouders, enkels en knieeen vergat. De meest steile afgronden en een hoop bloedzuigers overleefd te hebben kwamen we na zo'n 7 uur gehiked te hebben eindelijk aan in het eerste dorpje. Hier hadden we een korte break wat uiteindelijk meer dan een uur werd, De Spaanse vrouw uit de groep werkt op de spoedeisende hulp en er waren daar een aantal gevallen die hulp nodig hadden, dus hup eindelijk werd die EHBO kit een keer gebruikt voor iets nuttigs. Nadat ze iedereen voorzien had van hulp liepen we verder door rijstvelden om te eindigen in een groter dorp, hier hadden we een fijne homestay en ook eindelijk de mogelijkheid om een te heuse douche te nemen. Njah een duik in de rivier, want een douche was er wederom niet. Gezamelijk gegeten, ook werden we voorzien van behoorlijk sterke Lao Lao (zelf gemaakte whiskey)..ook weer iets wat ik niet echt aan beveel ;). Vroeg gaan slapen want allen waren we kapot moe. Ik kon het niet laten om even een kijkje naar het plafond te nemen, iets wat ik beter niet had kunnen doen. Zes grote (grooote) spinnen zaten heerlijk bij ons in het hutje..fijn! Slaap lekker..

Na een goede nacht geslapen te hebben (luxe! we hadden én een kussen met schimmel én een heus kleedje tegen de kou!) Snel ontbeten met sticky rijst en ei. Vandaag zou de hike minder pittig zijn, dat was gelukkig ook zo. Minder afdalen en klimmen en eindelijk een soort van degelijk pad. Tegen lunch tijd had ik het niet meer en was zo slap dat ik amper nog een voet kon verzetten. Thank god moest ik maar 20 min doorbijten tot we stopten voor de lunch en heb gegeten of m'n leven ervan afhing. Na 3 dagen alleen maar sticky rijst gegeten te hebben begon ik het nogal zat te worden, maar deze keer was ik degene die de resten van anderen op at ;)

Na nog zo'n 1,5 door gehobbeld te hebben kwamen we aan bij het laatste dorp, hier zouden we worden opgepikt. YES BITCH, I SURVIVED!! Je hebt geen idee van hoe blij en trots ik me voelde dat ik dit heb doorstaan! Onbeschrijfelijk! De euforie was zo groot dat ik zelfs nog wel zo'n tocht zou willen doen! Tegenwoordig ben ik daar niet meer zo zeker van...


LUANG PRABANG - back in the real world

Na een laatste nacht doorgebracht te hebben in Luang Nam Tha nam ik de volgende ochtend de bus naar Luang Prabang. Eind middag arriveerde ik in Luang Prabang en trakteerde mezelf op een luxe etentje in het gezelschap van..mijzelf. Flink aangekeken maar dat interesseerde me geen reet. Ik.had.eindelijk.weer.heerlijk.eten.punt!
Volgende dag, tijdens mijn zoektocht naar een fijn ontbijt liep ik Jeffrey & Thijs geheel toevallig tegen het lijf. De rest vd middag met hen door de stad gewandeld en drankjes gedaan. De volgende dag rond zonsopgang opgestaan om de monniken te zien. Indrukwekkend maar ook een toeristisch ding, merendeel was toerist met grote camera. Erna met de jongens en een aantal anderen tuk-tuk gepakt naar de Kuang Si waterfalls. Helder blauw water, prachtig om te zien! Een aantal sprongen erin gemaakt en gehiked naar de top. Bovenaan kun je er als het ware doorheen\overheen lopen. 'S avonds naar Utopia gegaan voor een drankje en een potje Jenga. Om 11.30 sluit alles en het is traditie om dan met je zatte kop naar de bowlinghal te gaan aangezien alleen die nog open is. Moest vast heeeul leuk zijn..als je knetter lam bent want ik was dus straal nuchter. Na 1 potje had ik het gezien, nog wat rond gehangen en besloten dat ik dit maar een trieste bedoeling vond en alleen de tuktuk terug genomen.

De volgende dag sprak ik af bij een zwembad met Lara en Andreas, de Duitse vrienden die ik in Huay Xai ontmoet had. Ik dacht dat ik ondertussen wel aardig kon kaart lezen en besloot dus hierheen te gaan wandelen. Het heeft me zo'n 1,5 uur gekost ipv de nodige 20 min..Je begrijpt dus wel dat ik nog steeds een ramptoerist ben. Het zwembad was heerlijk verder.


VANG VIENG - Friends

Volgende dag om 8:00 am per mini-van naar Vang Vieng. Of toch om 8:30? Of 9:00? Elke keer was het een andere tijd. Maar in Laos wacht je dus gewoon braaf en zie je wel wanneer je afspraak komt opdagen. Iets waar ik eeeven aan moest wennen..

Bij aankomst had ik al meteen een fijn gevoel bij dit schattige plaatsje. Ik liep naar easygohostel aangezien ik wist dat daar bekende zaten. Tijdens het lopen naar m'n nieuwe kamer kwam ik Theresa tegen. Ik had met haar twee dagen in Chiang Mai doorgebracht maar in de tussentijd contact gehouden via fb (hulde!) Super leuk om bekende tegen te komen. Zij was samen met een Japanse knul en al snel kwam er ook een Braziliaanse knul bij zitten. Met hen de rest vd week doorgebracht.
Vang Vieng vind ik echt een super fijne plek! De sandwiches zijn echt koning daar! Goedkoop, groot & goed gevuld - Parfait!
Ook het stappen hier is fun (Jungleparty is een aanrader!) en ook in deze plek veel bekende gezien wat een plaats ook vele malen leuker maakt! Het hangt echt af van de mensen met wie je bent. Ik heb hier een week gespendeerd en ben met pijn in m'n hart verder gegaan. Samen met Theresa dat wel :)


VIENTIANE - wat is hier te doen dan?

Na een irritante busrit van zo'n 5 a 6 uur kwamen we aan in Vientiane..Het eerste wat we dachten was..Terug naar VV! We hadden gelezen dat Vientiane goed eten had..maar wij misten de streetfood enorm en vonden het maar hinderlijk dat je echt naar eten moest zoeken. Volgende dag besloten een tourtje mee te pakken vanuit het hostel. Zodat we lekker achterover konden leunen en toch de highlights van deze stad konden meepakken. Buddhapark - Beer factory - Golden Stupa - Patuxai en Cope museum. De eerste en de laatste waren het interessants. Het Cope museum geeft informatie over de vele uxo's die er nog in dit land verscholen zijn. De cluster bombs zijn gedropt door Amerikanen tijdens de Vietnamese oorlog. (http://www.copelaos.org/) Erg interessant!

Volgende dag wilde verder aangezien we het wel gezien hadden maar Theresa was het reizen van plek naar plek even zo zat dat ze er doorheen zat. We besloten om een extra dag te blijven. Deze spendeerde we heerlijk in jawel..The Gym! S'ochtends gewichten en de rest vd dag sauna,zwembad,massage en als klap op de vuurpijl deden we mee met Aerobics. Hi-la-risch! Tranen gelachen! De pasjes deden met denken aan flink potje hakken op hardstyle maar dan op een ander deuntje. Nog leuker was de dude die meedeed, hij deed meer z'n eigen ding en danste er echt op los. Ik had het dolgraag willen filmen. Erna was yoga maar halverwege vonden het mooi geweest en zijn we vertrokken.


ANYWHERE AND NOWHERE - Engels srekend..iemand?

Allereerst was zus lief jarig dus trakteerde ik mezelf op een overheerlijke muffin ;) Zus ontving er alleen een foto van ghehe. Nu begint het avontuur..Theresa en ik pakten een tuktuk naar het busstation. De bus zou om 12:30 vertrekken..Op papier dan. Na 1,5 achterin tussen de koffers en rijstzakken gewacht te hebben besloten ze eindelijk die wielen te laten rollen. Tijdens de rit was er iets mis met de bus dus stopten we in de middle of nowhere. Iedereen zit braaf in plashouding aangezien dit een ontspannende houding voor hen is ofzo..Theresa en ik waren ook de enige westerse op de bus dus we werden flink aangestaard, tot het ongemakkelijike aan toe. Ze grijpen je beet om even je blanke huidje beter te kunnen bezichtigen en verder is het alleen maar onafgebroken naar je staren. Afijn na een flink uur dit doorstaan te hebben was de bus blijkbaar gefixt en vervolgen we onze busreis. We werden gedropt in een dorpje waarvan ik de naam niet meer weet. Hier moesten we een tuk-tuk nemen die ons naar Konglor Village zou brengen. Echter niemand sprak engels en met handgebaren en een landkaartje probeerde we duidelijk te maken waar we heen wilden. De beste man begreep ons wel. Voor zo'n 50,000 Kip bracht hij ons er wel heen. Dachten we..Het begon al te schemeren toen we arriveerden in een dorp. Het zag er aardig ontwikkeld uit wat vreemd was want de LP vertelde ons wat anders..Na 5 min kwamen we erachter dat dit het verkeerde dorp was en de beste man ons zelfs een stukje terug gebracht had. En bedankt, aap! Theresa was behoorlijk pissig wat uitzonderlijk voor haar is.

Er was een jonge knul die wel begreep dat we naar Konglor village wilden en kon ons er wel heen brengen voor 60. Wij gingen ermee akkoord aangezien het maar 10 meer was dan het vorige ritje. Na een hobbelige,stoffige en donkere rit verder arriveerde we zowaar dan eindelijk in het goede dorp! Ik gaf de beste knaap 70,000 Kip wat hij niet aanvaarde. Het was te weinig. Hoe bedoel je?! Uiteindelijk schreef hij op een papiertje $60,- (!) Onze bekkies vielen open van verbazing en hebben toen eerst keihard gelachen. Geintje zeker?! Nee dus. De man bleef uiterst serieus. Toen begon de discussie..ik bespaar de details maar na zo'n 10\15 min uiteindelijk betaalt voor z'n bezine en toen kwaad weggelopen. Nooit heeft meneer het woord 'dollar' in z'n mond genomen en iedereen spreekt hier in 60 of 50 de duizend weglatend aangezien iedereen toch in Kip betaalt en niet in dollar. Another lesson learnt..vraag naar de currency..

Gelukkig belande we bij een ontzettend fijn guesthouse. Net geopend en het echtpaar was zo waanzinnig behulpzaam en vriendelijk! De kamer was basic maar super mooi. Dus dit maakte onze avond weer wat beter. Bij een restaurantje gegeten en met 3 Fransen en een Amerikaanse wat drankjes gedaan.


KONGLOR VILLAGE - let's do something fun

De reden dat we graag naar deze plek wilden was vanwege Kong Lo Cave, deze is 7 km lang en schijnt waan-zinnig mooi te zijn. Je vaart er per longtail boot doorheen. Heen & terug..iets wat wij overbodig vonden, waarom zou je er twee keer doorheen gaan als je ook op tripadvisor hebt gelezen dat het mogelijk is om naar de achterkant de hiken en alleen terug te gaan door de grot. De lieve eigenaar van ons guesthouse belde zijn broer die behoorlijk goed engels sprak en regelde zo een gids voor ons.
De beste man sprak echter geen woord engels dus dit zou fun worden. We kregen fietsen mee zodat we die ene kilometer naar de entree niet hoefden te lopen. Gewapend met brood+boter en bananen gingen we van start. We dachten dat er een soort van pad was ofzo..verkeerd gedacht. Flink verkeerd gedacht. Zelfs de gids moest zoeken naar de weg en heeft flink van alles weg moeten kappen zodat we er doorheen konden. De wandeling was waanzinnig heftig, althans voor mij. Theresa komt uit Oostenrijk en is verzot op rotsklimmen. Ik daar en tegen ben weer het sukkeltje..Dit was geen hike maar puur rotsklimmen. Scherpe rotsen dus echt klimmen met m'n handen deed ook nog eens pijn. Het geklauter duurde 6 uur! Elke keer als we vroegen hoelang we nog moesten, stak hij elke keer twee vingers op. Hier hadden we niks aan dus. Ondertussen ging ik vrolijk verder met het om de haverklap stoten van m'n hoofd tegen boomstammen of struikelen over stenen. Daar waar Theresa maar bleef herhalen hoe waanzinnig gaaf dit wel niet was, zweeg ik en vervloekte mezelf waarom ik hierin ben meegegaan. Als hoogtepunt vertelde ze me na afloop dat er ergens tijdens de hike een slang bij m'n voet was maar dit niet durfde te zeggen omdat ik anders zou schrikken en van de rotsen zou vallen...Dus dat. Uiteindelijk weer trots op mezelf dat ik er zowaar zonder botbreuken vanaf ben gekomen. De rit door de cave was echt zo ontzettend mooi! Tegen het einde kon je even stukje uitstappen en wandelen, er was een klein gedeelte waar ze een pad en verlichting hadden aangebracht. Deze plek is een dikke aanrader!

De volgende dag wilde we een hike van 2 dagen doen maar mijn knieeen deden zo'n pijn dat het ik het niet aandurfde om voor nog twee dagen te wandelen. In plaats daarvan spendeerden we een middag aan het meer wat bij de grot is en liepen we wat rond om nog even te genieten van deze waanzinnig mooie en rustgevende plek. Had hier graag langer willen blijven maar we willen zoveel zien in dit land dat we besloten om toch maar verder te gaan richting Tha Khaek.



Oké, ik ben nu weer even klaar met het geratelr op het toetsenbord, Fijne dag en toedeloe!

Love D.

  • 09 Januari 2014 - 17:54

    Ginny:

    Jeetje wat klim en klauter jij veel. Hebben ze daar geen heerlijke cocktails, mooie mannen en een strandje? ;)
    Ik mis wel je oud en nieuw verhaal, haha maar dit is al heel leuk om te lezen!!
    Ik hoor je ook gewoon schelden :D Haha. Geniet er weer lekker van Denn, 't is al januari! Dikke dikke kus! X

  • 10 Januari 2014 - 10:16

    Andrew:

    ''Ondertussen ging ik vrolijk verder met het om de haverklap stoten van m'n hoofd tegen boomstammen of struikelen over stenen.'' Ik zie het voor me, ge-ni-aal! Net als Ginny zegt, ook ik hoor je schelden en zie een zeer 'vriendelijke' blik voor me!

    Enjoy lief! X

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Denise

Denise, 24 lentes jong. Lichtelijke sportfanaat, ongeduldig en gek op droge/sarcastische humor. Momenteel genietende van het werkloze leven als afgestudeerde student in mediamode styling. Heeft wat reizen betreft alleen ervaring in hysterische stedentrips met vriendinnetjes en dus zero ervaring in lange reizen met alleen mijzelf als gezelschap..

Actief sinds 31 Aug. 2013
Verslag gelezen: 157
Totaal aantal bezoekers 4080

Voorgaande reizen:

04 Oktober 2013 - 30 November -0001

Zuidoost Azië

Landen bezocht: